Złamania i zwichnięcia okolicy stawu skokowego

Staw skokowy, a dokładnie skokowo-goleniowy jest to staw łączący kości podudzia (kość piszczelowa i strzałkowa) oraz stopy (poprzez kość skokową). We współdziałaniu z kompleksem podskokowym (kości i stawy leżące poniżej kości skokowej) umożliwia złożone ruch stopy.
Staw ten jest bardzo narażony na uszkodzenia urazowe podczas uprawiania sportu. Kontuzje stawu skokowego należą do najczęściej spotykanych w wielu dyscyplinach sportowych.

Złamania kostek goleni.

Do złamań dochodzi w momencie zadziałania siły większej niż wytrzymałość mechaniczna kości. U osób młodych głównie w wyniku zadziałania dużej siły (wypadki komunikacyjne, upadki z wysokości, urazy bezpośrednie), u starszych niekiedy w wyniku błahego potknięcia.

Leczenie zależy od typu złamania i zawsze jest podejmowane po dokładnej diagnostyce obrazowej (rtg, czasami również tomografia komputerowa). W przypadku złamań nieprzemieszczonych zwykle wystarczy unieruchomienie gipsowe na 6-10 tygodni. Złamania otwarte (z przerwaniem ciągłości skóry) oraz złamania z przemieszczeniem wymagają leczenia operacyjnego, a to wiąże się dłuższym okresem rehabilitacji i dochodzenia do pełnej sprawności. Zakres zabiegu operacyjnego zależy od rodzaju złamania, ale zawsze wymaga użycia materiałów zespalających (śruby, płytki, druty, gwoździe śródszpikowe).

Niezależnie od metody leczenia, w każdym przypadku niezbędna jest pomoc fizjoterapeuty, aby przywrócić prawidłową funkcję kończyny po kontuzji.

Zwichnięcia stawu skokowego.

Bardzo często mylone ze skręceniem. Zwichnięcie jest bardzo poważną kontuzją, wiążącą się z dużymi uszkodzeniami wewnątrz stawu. Często występuje razem ze złamaniami kości. Stwierdza się to po uprzednim wykonaniu zdjęć rtg. Zwichnięcie wymaga jak najszybszej repozycji (czyli nastawienia) i unieruchomienia.
Podobnie jak w przypadku złamań niekiedy konieczne jest leczenie operacyjne.