Rekonstrukcja PCL
Więzadło krzyżowe tylne (PCL) jest jednym z głównych stabilizatorów kolana. Przebiega w tylnej części kolana, łącząc kość udową i piszczelową. Jest najgrubszym więzadłem w kolanie, jego średnica może sięgać nawet 4 cm, a wytrzymałość pozwala na udźwignięcie około 300 kg. Przeciwdziała ruchom ślizgania się kości piszczelowej ku tyłowi, dzięki czemu możliwa jest dynamiczna aktywność sportowa.
Do uszkodzeń PCL dochodzi w czasie zadziałania dużej siły na przednią powierzchnię podudzia. Może być to wynikiem urazu komunikacyjnego (tzw. mechanizm deski rozdzielczej, kiedy w czasie wypadku samochodowego dochodzi do uderzenia kolana w deskę rozdzielczą) lub sportowego (nagłe silne zgięcie lub przeprost kolana).
Objawy uszkodzenia PCL
Uszkodzenie więzadła krzyżowego tylnego skutkuje niestabilnością kolana, w efekcie czego niemożliwe jest dynamiczne bieganie ze zmianą kierunku, zbieganie ze schodów, skakanie. Pacjenci często skarżą się na ból w tylnej części kolana.
Jeśli poza PCL uszkodzone są inne struktury w kolanie, objawy mogą być bardziej nasilone.
Rekonstrukcja PCL
Najważniejszym celem rekonstrukcji PCL jest przywrócenie anatomicznego przebiegu uszkodzonego więzadła. W tym celu wykorzystujemy przeszczepy autologiczne (czyli od operowanego pacjenta) ścięgien mięśni półścięgnistego i smukłego (mięśnia uda). Niekiedy jako przeszczep służy allograft, czyli ścięgno pozyskane od dawcy zmarłego. Allografty mają większą wytrzymałość, są zazwyczaj grubsze i pozwalają na nieco szybszą rehabilitację.
W czasie leczenia operacyjnego przeszczep mocowany jest za pomocą pętli połączonej z małą blaszką w kości udowej oraz śrubą w kości piszczelowej. Cały zabieg operacyjny wykonywany jest artroskopowo. Jedynie pobranie ścięgien, służących jako przeszczep, wymaga większych nacięć skóry. Rekonstrukcję więzadła krzyżowego przedniego można łączyć jednoczasowo z naprawą innych uszkodzeń wewnątrzstawowych.
Po operacji
Po leczeniu operacyjnym wymagane jest stosowanie kul łokciowych przez okres około 4 tygodni oraz ortezy na kolano. Z uwagi na rozległość zabiegu zaleca się znacznie ograniczyć aktywność w pierwszym okresie pooperacyjnym. W tym czasie należy wykonywać ćwiczenia, które wdrażane są już następnego dnia po operacji. Pobyt w szpitalu trwa 2 dni.
Powrót do sportu
Powrót do pełnej aktywności sportowej zajmuje około 9 miesięcy, a przez ten okres wymagana jest praca z fizjoterapeutą. Najważniejszym celem usprawniania jest zminimalizowanie ryzyka następnej kontuzji.